E-book | Anafilaksja bez paniki - Strefa Alergii

Welcome to interactive presentation, created with Publuu. Enjoy the reading!

www.strefaalergii.pl

Reakcja anafilaktyczna

– gwałtowna i niebezpieczna

Jak rozpoznać anafilaksję?

Statystycznie rzecz

ujmując…

Anafilaksja to ciężka, szybko postępująca, za-

grażająca życiu, systemowa lub wielonarządowa

reakcja nadwrażliwości. Jej najbardziej niebez-

pieczną postacią jest wstrząs anafilaktyczny,

który manifestuje się gwałtownym spadkiem

ciśnienia tętniczego. Anafilaksja rozpoznawana

jest przede wszystkim na podstawie objawów

klinicznych, które u przeważającej części osób

pojawiają się w ciągu kilku lub kilkudziesięciu

minut od kontaktu z alergenem.

Problem polega na tym, że objawy anafilaksji,

zwłaszcza te wczesne, bywają trudne do ziden-

tyfikowania – i to nie tylko dla pacjentów, ale

także dla personelu medycznego. Charaktery-

styczne są manifestacje ze strony skóry i błon

śluzowych. Z tym że objawy te nie zawsze

występują (na ich brak wskazuje się u 20% dzie-

ci, zwłaszcza starszych).

U niemowląt anafilaksja objawia się głównie

zmianami w zachowaniu, np. nadmierną drażli-

wością lub sennością, apatią [3]. Z tego powo-

du jej rozpoznanie może się opóźnić. Co istotne,

cięższe reakcje wiążą się z mniejszą częstością

występowania objawów skórnych (odnotowano

je tylko w 45% przypadków anafilaksji zakoń­

czonej zgonem) [5].

Przy czym istnieją przekonujące dowody na

globalny wzrost częstości anafilaksji [4]. Co

więcej, dane wskazują, że występuje ona

ponownie u 26,5–54,0% pacjentów, którzy mieli

już taką reakcję [2]. Druga faza reakcji anafilak-

tycznej może wystąpić w ciągu 4–12 godzin

po pierwszym epizodzie. Dlatego każda osoba

z objawami anafilaksji powinna zostać przyjęta

do szpitala na dobową obserwację (czas obser-

wacji nie może być krótszy niż 4–8 godzin) [1,6].

Czytasz:

Alergia ekstremalna, czyli fakty o anafilaksji

Zależy nie tylko od samego alergenu i jego dawki,

ale także od obecności kofaktorów (czynników

wyzwalających, jak wysiłek fizyczny czy stres).

Mogą one zdecydować zarówno o ciężkości ob-

jawów, jak i o tym, czy w ogóle dojdzie do reak-

cji [2]. Kofaktory odgrywają rolę w około 30%

reakcji anafilaktycznych u dorosłych i 14–18%

u dzieci [3].

Według danych Europejskiego Rejestru Ana-

filaksji (European Anaphylaxis Registry – EAR)

częstość populacyjna jej występowania wynosi

0,3%. Oznacza to, że statystycznie trzy osoby

spośród tysiąca raz w życiu doświadczą tego

zagrażającego życiu stanu.

Większość epizodów ma

charakter łagodny, umiarkowany

lub samoograniczający się,

czyli ustępuje samoistnie,

bez konieczności leczenia.

Trzeba jednak zachować

wzmożoną czujność, ponieważ

przebieg reakcji anafilaktycznej

jest nieprzewidywalny.

strona 2

Made with Publuu - flipbook maker